ออกมาจากชีวิตคนๆนึงได้แล้ว แต่ทำไมรู้สึกใจหายขนาดนี้

ขอเล่าก่อนนะคะคือเราคบกับคนๆนึงเมื่อต้นปี แล้วไม่นานก็ย้ายไปอยู่กับครอบครัวเขาค่ะ เราก็อยู่กันมาปกติ แต่เราเป็นคนเครียดง่ายและมีอาการซึมเศร้า ทำให้บางทีไม่เข้าใจกัน ทะเลาะกัน ทุกครั้งเขาจะชอบไล่เรากลับบ้าน แล้วเขายังชอบพูดทำลายความมั่นใจเราเยอะมาก จนเราไม่โอเค อยากกลับบ้าน แต่แม่ก็ไม่ให้กลับค่ะ เพราะช่วงนั้นที่บ้านมีปัญหา เขาทำร้ายร่างกายเรามา4รอบ เราก็ต้องทนอยู่ตลอด เจ็บทั้งตัวเจ็บทั้งใจ มาเมื่อวาน เรารู้สึกเหมือนจะท้อง เลยบอกให้เขาไปซื้อที่ตรวจครรภ์ให้ แล้วเราก็บอกว่าถ้าท้องจะกลับไปอยูบ้านและเอาเด็กออก เราไม่สามารถมีลูกกับคนแบบนี้ได้จริงๆ เขาเคยติดยาและตอนนี้ติดสลอต หลายคนอาจสงสัยแล้วทนมือทนตีนเขาทำไม คือเราไม่มีทางเลือกอะไรเลยค่ะ เลยต้องเป็นแบบนี้ พอเราพูดแบบนี้เขาก็โมโหยกใหญ่ ทั้งเพราะไม่อยากเป็นพ่อเด็กด้วยแหละ โมโหที่เราจะเอาออกด้วยแหละ แต่สุดท้ายเขาก็ทักมาบอกว่ากลับบ้านกูไปเลยกูไม่ให้อยุ่ด้วยแล้ว ตอนนั้นทั้งฟิวขาดทั้งอารมณ์ไม่ดี เลยด่ามันไปยาวมากค่ะ จนตอนนี้ไม่ได้คุยกันแล้ว มันขู่อีกว่าจะมาทำร้ายร่างกายเรา อออกมาได้แล้ว รู้ว่าเขามีข้อเสียขนาดนี้ ทำไมใจมันไม่โล่ง แต่รู้สึกเจ็บ ที่ผ่านมาเราทำเพื่อเขามาตั้งมากมาย ยอมทนอยู่เพราะรักเขา แต่สุดท้ายคำว่ารักคำเดียวมันก็ไปกันไม่รอด ไม่ปรับ ไม่เคยคิดจะควบคุมอารมณ์ แบบนี้เราควรจะคิดยังไงดีคะให้ตัวเองสบายใจกว่านี้ เพราะตอนนี้คิดเต็มหัวไปหมด จนไม่เป็นอันหลับอันนอนแล้ว